محمدباقر بن علی‌اصغر رشحه اصفهانیآقامحمّدباقر بن علی‌اصغر اصفهانی، شاعر ادیب متخلّص به «رشحه»، در قرن سیزدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیآقامحمّدباقر بن علی‌اصغر اصفهانی، شاعر ادیب متخلّص به «رشحه» درسال ۱۲۰۳ق در اصفهان متولّد و در این شهر علم و ادب آموخته است. او فنون ادبی و از جمله عروض و قافیه را از آقا محمدکاظم واله اصفهانی فرا گرفت. سپس به تجارت روی آورده و به یزد رفت. وی در سال ۱۲۶۶ق در نائین وفات یافت. ۲ - تألیفاتاین کتاب‌ها از اوست: ۱. «آتش زنه» که به عنوان «تذکره منظوم رشحه» به طبع رسیده است. ۲. «منظومه نوروز و جمشید» این دو بیت از اوست: شب وصل اگر به رویم، در صبح باز باشد ••••• سر زلف یار گیرم که شبم دراز باشد ز شهان طمع ندارم، که همای همّت من ••••• نخورد از آن کبوتر، که شکار باز باشد. [۱]
وامق، محمدعلی، تذکره میکده، چ۲، ص۳۷۶.
[۲]
هدایت، رضاقلی‌خان، تذکره مجمع الفصحاء، ج۴، ص۳۳۰-۳۳۱.
[۳]
گلچین معانی، احمد، تاریخ تذکره‌های فارسی، ج۱، ص۳۷۴-۳۷۲.
[۴]
معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۵، ص۱۸۴۷.
[۵]
تذکره حدیقه الشعراء، ج۱، ص۶۶۸.
[۶]
مدرسی، محمدعلی، تذکره شبستان، ص۷۰۰-۷۰۱.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۱۴. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان | ادیبان اصفهان سده سیزدهم(قمری) | ادیبان ایرانی | شاعران اصفهان | شاعران اصفهان سده سیزدهم(قمری) | شاعران اهل ایران | نویسندگان اصفهان سده سیزدهم(قمری) | نویسندگان اصفهانی | نویسندگان ایرانی | نویسندگان سده سیزدهم(قمری)
|